Ձեռքիս մեջ՝ հուշերիս հողմաշուք մի պատկեր, խնամքով պատռված Շուշիիս ալբոմից, գրպանում՝ կիսատված տուփի մեջ ծխախոտ, դրամի մնացորդ, կարծես թե՝ մի մոմի։

Քեզ դուրս նետեցին, դու էլ ու՞մ ես պետք Պտույտների մեջ այս անհայրենիք, Հիշողության տաք հովերը երբեք Չեն դառնալու էլ երազ ու տանիք:

Դուք դրել, 8-րդ դասարանի պատմությունից եք խոսում... Այ պատմագետներ, ԳԱԱ պատմության ինստիտուտ, առհասարակ, ուսուցիչներ, մասնագետներ, ձեն-ձուն հանեք...

Շնորհակալ եմ, սիրելի Վարպետ, որ Ձեր ստեղծագործական կյանքի լուսաբանման չափազանց պատասխանատու աշխատանքը վստահեցիք ինձ:

Աշո՜ւն, դու գիտե՞ս՝ ես նման եմ քեզ, Նման եմ այնպե՜ս, ասես քույրդ եմ, Քեզ նման ես էլ խոնարհ եմ և հեզ, Բայց և քեզ նման ձևափոխվում եմ։

Դուք վստահեցի՛ք, մե՛նք թերացանք, դուք հավատացի՛ք, երկմտեցինք մե՛նք. ձեր իմաստավորը դարձրեցինք անիմաստ և մնացինք առ ոչինչ:

Հանգիստ մի առու է, անունը «Հույս» դնեմ. գլուխը կախ, համեստ՝ իմ հոգին է ջրում։

ժանգակոլոլ ու մոմախեղդ ծխոտ բուրվառ, Կաթ կաթ կաթող, հոգնած ու հին մի մեղեդի, Կեղծված խունկի ծակող, տտիպ մուխի միջով ՈՒրուի պես դողդոջ քայլող մա՞րդ, թե նկար, Հիշո՞ց, ծաղրա՞նք, թե՞ ահալի, Պատգամ իբր, խրատ որպես ՝ Քահանան է հազիվ երգում:

Ինչ մաղթեմ այսօր ես՝ հոռետեսս, Կյանք նոր ոտք դնող հրեշտակներին, Թող ձեզնով հերքեք մռայլ թեզերս, Ասեք՝ ցնդե՜լ է մեր Արթուր քեռին։

Հիշո՞ւմ եք՝ անցած ուսումնական տարին աշակերտները դիմավորեցին առանց բազմաթիվ դասագրքերի։ ԿԳՄՍ-ն ձախողել էր այդ հույժ կարևոր գործը։ Այս տարի էլ է ձախողել։ ԿԳՄՍ նախարարի տեղակալ Արաքսիա Սվաջյանը «Սպուտնիկ Արմենիային» հայտնել է. «Երեք առարկայից այս տարի չունենք դասագրքեր, բայց հին դասագրքերով դասավանդել հնարավոր չի լինի, որովհետև այս առարկաների դասագրքերն ամբողջությամբ փոխվել են» ։ Նա ասել է, որ դասագիրք չունեն նաև 10-րդ դասարանների համար նախատեսված «Հայոց պատմություն» առարկայից։